Het is in de Administratie bijna een cliché om te stellen dat bestuur en besluitvorming moeten worden ondersteund door data en informatie. Deze vanzelfsprekendheid heeft echter subtiliteiten die vaak onopgemerkt blijven en ernstige gevolgen kunnen hebben voor een bedrijf, soms onomkeerbaar.
Er is tenslotte maar één ding erger dan het niet hebben van informatie: het hebben van slechte informatie of “desinformatie”. Een studie gepubliceerd in de Harvard Business Review schat dat alleen al in de Verenigde Staten de schade aan de economie door gegevens van lage kwaliteit 3 biljoen dollar bedraagt, wat overeenkomt met ongeveer 16% van het jaarlijkse BBP van dat land of 4% van de wereldproductie van rijkdom in één jaar.
Feit is dat de overvloed aan computerbronnen zowel voordelen als valkuilen met zich meebracht. Er zijn talloze tools voor gegevensvisualisatie, gewoonlijk BI (Business Intelligence) genoemd, die zijn bedoeld om informatie te groeperen en zogenaamd het begrip ervan te vergemakkelijken door de presentatie van grafieken en samenvattende tabellen.
Maar is een simpele grafiek van de gemiddelde maandomzet voldoende om het gedrag van de commerciële sector te beoordelen? Is het werk van verkopers de enige variabele? Deze en andere vragen gaan terug naar enkele van de gevaren van ongepast gebruik van deze tools, vaak (of bijna altijd) zonder adequate analyse en redenering. Om deze tekortkomingen te verhelpen, is een wetenschap, soms vergeten en op de achtergrond gelaten, de meest geschikte remedie: statistiek. Het gaat immers om het bieden van een theoretisch en methodologisch kader dat in staat is conclusies te valideren en de juiste interpretatie van verschillende soorten gegevens en opvattingen te ondersteunen.
Voor een heel eenvoudig voorbeeld bepaalt het dat een maatstaf voor de centrale tendens, zoals het gemiddelde, altijd gepaard moet gaan met de spreiding (hoeveel deze gegevens zijn verspreid), zoals het gemiddelde of de standaarddeviatie. We kunnen dit begrijpen door ons twintig patiënten in een ziekenhuis voor te stellen, van wie er tien dagelijks 1,5 kg maaltijden krijgen en de rest helemaal niets (0 kg). Gemiddeld is dat 750 gram per persoon, wat uiteindelijk bevredigend lijkt, maar binnen een paar dagen zal de helft van die mensen dood zijn.
Maar als statistiek zo'n groot potentieel heeft, waarom blijft het dan zo vaak achter bij de besluitvorming? Ten eerste is er een algemeen algemene opvatting dat het "niet werkt", voornamelijk als gevolg van verkiezingspeilingen die vaak verkeerd worden uitgevoerd, vooral wanneer de uiteindelijke resultaten aanzienlijk verschillen van de resultaten die in de peilingen worden gepresenteerd. Bovendien leefde het lange tijd met verouderde academische curricula in niet-gegradueerde cursussen, die weinig nadruk legden op de praktische toepassing van theorie in organisatorische contexten, evenals op het gebruik van meer recente technologische hulpmiddelen. Het goede nieuws is dat deze update de afgelopen jaren, hoewel laat, intenser en sneller is opgetreden in onderwijsinstellingen in het hele land die
In bedrijven is de dorst naar informatie zo groot dat soms alles wat op je pad komt op het gebied van data, blind wordt gedronken. Maar de voorzichtige manager moet in gedachten houden dat het vooral nodig is om te verifiëren dat wat voor hem staat water is en geen vergif, informatie en geen verkeerde informatie. Hiervoor is niets beters dan Statistieken.
Jeanfrank Sartori, Master in Informatiemanagement, Specialist in Business Intelligence en Bachelor in Administratie. Werkt in de sector Academic Controllership and Quality van Grupo Positivo, in Curitiba (PR).